De geschiedenis van het merk Scheepjeswol is nauw verbonden met de plek waar het allemaal begon en eindigde: in Veenendaal in de provincie Utrecht. Toen rond 1750 de venen uitgeput raakten en turfwinning niet langer rendabel was, werd wolverwerking de belangrijkste bedrijfstak. Het wolbedrijf, vooral wolkammen en -spinnen, werd nog ambachtelijk uitgevoerd, als huisnijverheid. Na het spinnen werd de wol getwijnd tot sajet (een garen uit korte wolvezels) of garen. Vervolgens werd de wol geverfd. Aan het einde van de 18e eeuw ontstonden ook handel en kleine bedrijfjes: sommige wolkammers kochten de gesponnen wol, verfden deze en verkochten het weer door. In 1799 was in Veenendaal ook Dirk Steven van Schuppen werkzaam als wolkammer, met dertien knechten in dienst. In de jaren die volgden groeide Wolbedrijf Van Schuppen gestaag, tot het in 1885, bijna 100 jaar na de oprichting, zo’n 300 mensen in dienst had. De overgang van huisnijverheid naar industrie verliep de tweede helft van de 19e eeuw geleidelijk en voorspoedig. Er kwamen steeds meer machines en in de jaren 30 werd er flink geïnvesteerd in nieuwe productiegebouwen, magazijnruimte en een kantoorgebouw. In deze jaren werd ook de naam Scheepjeswol geïntroduceerd en het bedrijf groeide gestaag door. In 1949 kreeg het bedrijf zelfs het predicaat Koninklijk. Op het hoogtepunt in 1962 werken er 900 mensen voor Scheepjeswol. 

De kentering kwam in de tweede helft van de jaren 60. De lonen stegen snel, en dalende productie leidde uiteindelijk in 1988 tot het faillissement van Scheepjeswol. Het was het einde van bijna 190 jaar wolproductie. Althans, voorlopig. Tweeëntwintig jaar later nam familiebedrijf De Bondt de merknaam Scheepjeswol over en blies het weer nieuw leven in, zodat we vandaag de dag weer volop kunnen handwerken met garen van dit roemruchte Nederlandse merk.